Iluzja – wielka gra świadomości.
Prawdziwe Ja, jądro naszej świadomości, znajduje się poza wszystkim, poza strukturą, poza energią, poza myślą, zaś energia, i poprzez i dzięki niej materia, służą nam w tej grze, są materiałem budulcowym dla naszych myśli i działania.
Płynące w nas czyste pragnienie samorealizacji przejawia się w świecie zewnętrznym. Możemy i z niego czerpać pretekst wydarzeń, działania, które dzięki przeżywaniu staną się częścią nas. Dopiero jednak kreacja oparta na samopodobieństwie skutecznie nam pokazuje kim jesteśmy. Świadomość bowiem w naturalny sposób kształtuje przestrzeń na swoje podobieństwo.
Iluzja, czyli to wszystko co potrzebne, aby gra świadomości była możliwa, wszelka energia i struktura, cele i droga do nich to w rzeczywistości delikatna zasłonka układająca się pod dyktando wiatru naszej świadomości. Sednem i sensem jest jednak to, że dzięki jej istnieniu prowokowane są doświadczenia.
Tę rzeczywistą głębię form przyćmiewa nam bielmo na wszystkich poziomach poznania. Raz dotyczy postrzegania siebie, raz innych, raz zachwytu tym co nas otacza mimo niezrozumienia zasad tym rządzących, raz oceną, raz… . Ta „ślepota” przybiera mnóstwo odcieni, rządzących się własnymi prawami – naszych przekonań.
Wszystko to, czym jesteśmy prawdziwie, esencja naszego JA znajduje się jednak poza, a my bawiąc się energią w tworzenie uczestniczymy w teatrze istnienia, które, wydestylowane z niepotrzebnych dodatków, poszerza naszą świadomość.
Kształtuj więc z mocą i siłą rzeczywistość, bo wszystko nam służy, jest nam poddane i oddane we władanie.
Wyobraź sobie NICOŚĆ. Bądź z nią i odczuj, bądź nią. Porównaj ją z wypełniającą wszystko Iluzją.